بررسی رابطه میان خلاقیت دانشجویان ایرانی ودانش واژگان دریافتی و تولیدی انان

این تحقیق رابطه میان خلاقیت دانشجویان ایرانی ودانش واژگان دریافتی و تولیدی انان را مورد بررسی قرار میدهد. به علاوه تلاش گردیده تا ماهیت دانش واژگانی دانشجویان از لحاظ دریافتی و تولیدی در سطوح کلی ودر سطوح فراوانی مختلف واژه ارزیابی گردد. همچنین رابطه میان دانش واژگانی دریافتی وتولیدی دانشجویان و سطح خلاقیت انان مورد سنجش واقع میگردد داده های این تحقیق از طریق سه آزمون جمع اوری شده است که به ترتیب عبارتند از: آزمون خلاقیت تورنس (1990) ، آزمون لغت اشمیت و دیگران (2001) و آزمون لغت نیشن و لوفر (1999). نمونه های تحقیق شامل 141 دانشجو میباشند که از میان دانشجویان سال اول تا چهارم مقطع کارشناسی رشته های زبان و ادبیات انگلیسی و مترجمی زبان انگلیسی و از دانشگاه های اراک و قم انتخاب شده اند. نتایج به دست امده بیان گر این هستند که دانش واژگانی دریافتی و تولیدی دانشجویان چه در سطوح کلی و چه در سطوح فراوانی مختلف واژه، دارای همبستگی بالایی میباشند. میزان لغات دریافتی دانشجویان از میزان لغات تولیدی انان در تمام سطوح فراوانی بیشتراست. علاوه بر این اگرچه رابطه معناداری میان خلاقیت و میزان دانش واژگانی تولیدی و دریافتی دانشجویان یافت شده است ، این رابطه از همبستگی بالایی برخوردار نیست. در حقیقت در این مطالعه از لحاظ میزان لغات دریافتی و تولیدی، ما شاهد تفاوتهای معنی دار آماری فقط میان گروه هایی از دانشجویان هستیم که از سطوح خلاقیت بالا و پایین برخوردارند ولی در میان دیگر گروه ها این تفاوت نمایان نمی باشد. دانشجویانی که از خلاقیت بالایی برخوردار هستند در مقایسه با دانشجویانی که دارای خلاقیت کم میباشند از دانش واژگانی تولیدی و دریافتی بیشتری در تمام سطوح لغات برخوردارند. در سه سطح متفاوت خلاقیت ، میزان لغات دریافتی دانشجویان در اغلب موارد از میزان لغات تولیدی انان بیشتر بوده است.